วันพฤหัสบดีที่ 13 กันยายน พ.ศ. 2561
วินัยคือหัวใจพัฒนาสังคม
บทนำ
ความมีระเบียบรักษาวินัยคือการมีความคิดความเห็นและแนวทางในการปฏิบัติร่วมกันเพื่อความผาสุขร่มเย็น วินัยคือแนวทางสร้างสังคมให้เกิดการพัฒนาทัศนคติแนวทางปฏิบัติอันดีงามเป็นระเบียบเรียบร้อย
วินัยคือจริยธรรม ธรรมของผู้ที่เจริญ เป็นจารีต คือประเพณีปฏิบัติ
เป็นศีลคือแนวทางปฏิบัติในการดำรงชีวิตร่วมกันในสังคม
เนื้อหา
สังคมคือหมู่คณะที่อาศัยอยู่ร่วมกันเป็นกลุ่ม
ย่อมต้องการแนวทางปฏิบัติอันดีงามเพื่อความผาสุขสงบเรียบร้อยเป็นการป้องกันปัญหาอันนำไปสู่ทางที่เสือมหรือเป็นเหตุให้เกิดความสับสนวุ่นวายและขัดแย้งกันในสังคม วินัยจัดเป็นข้อบังคับ คือเป็นกฏข้อบังคับที่ตั้งไว้เป็นแนวทางปฏิบัติร่วมกันซึ่งมีหลายระดับเช่นวินัยของชุมชน
วินัยของโรงเรียน วินัยขององกรณ์
ซึ่งมีเป้าหมายให้เกิดการปฏิบัติร่วมกันเพื่อประโยชน์ในการควบคุมดูแล่เป็นระบบ ระเบียบเป็นน้ำหนึ่งอันเดียวกันสามัคคีปรองดองกัน
วินัยคือข้อตกลงที่มีการประชุมตกลงกันเป็นฉันทามติให้ปฏิบัติตามเป็นระเบียบปฏิบัติร่วมกันเพื่อให้เกิดความเป็นระเบียบเรียบร้อย
วินัยคือจารีต
แนวทางปฏิบัติอันดีงามที่สืบทอดกันมาเป็นประเพณีเพื่อความเป็นอันหนึ่งอันเดี่ยวกันอย่างผาสุข
วินัยคือจริยธรรม คือข้อปฏิบัติของผู้ที่เจริญแล้วทั้งทางกาย วาจาและจิตใจ
วินัยคือจริยศาสตร์
คือข้อปฏิบัติที่บุคคลทั่วไปยอมรับว่าดีหรือการปฏิบัติอันดีงามต่อตนเองและสังคม วินัยคือศีล
คืองดเว้นในสิ่งที่ผิดเป็นโทษแก่ตนเองและสังคม และปฏิบัติในสิ่งที่ไม่เกิดโทษแก่ตนเองและสังคม
ดังจักเห็นได้ว่าวินัยเป็นพื้นฐานในการพัฒนาสังคมเพื่อให้เกิดประโยชน์แก่ตนเองและสังคมประเทศชาติ
เป็นแนวทางปฏิบัติซึ่งนำความเจริญความสงบสุขร่วมกันของสังคม
ทำให้สังคมมีความน่าอยู่สามัคคีรักใคร่ปรองดองกันและมีทัศนคติคิดเห็นประโยชน์ร่วมกันในการดำรงอยู่ร่วมกันในสังคม
พระพุทธศาสนาให้ความสำคัญด้านวินัย
หรือระเบียบปฏิบัติร่วมกันเป็นลำดับต้นเพราะเป็นเหตุให้กระทำความดีด้านต่างๆได้
จึงมีข้อปฏิบัติพื้นฐานร่วมกันของสังคมเรียกว่าศีล
แบ่งตามระดับของผู้ปฏิบัติแต่ละขั้น ตามกำลังความสามารถดังนี้
คือ ศีล5 ของปุถุชนทั่วไปหรือในระดับเริ่มตนเพื่อเป็นแนวทางปฏิบัติให้เกิดความผาสุขสามัคคีของหมู่คณะที่อาศัยอยู่ร่วมกัน
ศีล 8 ของปุถุชนและพรหมจารีผู้ไม่ครองเรือน ศีล 10 ของสามเณร ศีล 220 ของภิกษุสงฆ์ ศีล 311 ของภิกษุณี วินัยเหล่านี้ล้วนมีเป้าหมายให้เกิดการปฏิบัติตนตามแนวทางที่ดีเป็นกุศลเป็นระเบียบเรียบร้อยในการอยู่ร่วมกันในสังคม
สังคมเรานั่นประกอบไปด้วยความคิดความเชื่อ การปฏิบัติที่แตกต่างกันไปตามความเชื่อ ศาสนา วัฒนธรรม
ประเพณี แต่สิ่งที่หล่อล้อมให้มีการพัฒนาสังคมเพื่อนำไปสู่ความสุขนั้นคือวินัยอันเป็นแนวทางปฏิบัติร่วมกันเพื่อส่งเสริมให้เกิดการพัฒนาสังคมให้มีความเจริญก้าวหน้าดังคำกล่าวที่ว่า
ที่ใดมีความสามัคคีปรองดองกันที่นั่นมีแต่ความเจริญและผาสุข
ดังจักเห็นได้ว่าวินัยเป็นแนวทางปฏิบัติร่วมกันของคนในสังคม
หากบุคคลในสังคมไม่ประพฤติปฏิบัติตามวินัย
กฏเกณฑ์ของสังคมย่อมนำมาซึ่งความแตกแยกขาดความสามัคคีไม่เป็นระบบระเบียบควบคุมไม่ได้สร้างปัญหาอุปสรรคในการพัฒนาสังคมให้มีความสุขความเจริญ
สรุป
สัคมจักอยู่ร่วมกันอย่างมีความสุขได้นั้นทุกคนต้องเคารพปฏิบัติตามกฏ
กติกา ร่วมกันของสังคมจึงมีความรักความสามัคคีปรองดองกันส่งเสริมให้เกิดระเบียบวินัย
อันดีงามเป็นหลักในการพัฒนาสังคมให้มีความเจริญก้าวหน้าและความสุขร่วมกันของคนในสังคม
สมัครสมาชิก บทความ [Atom]
แสดงความคิดเห็น